To-do-moet-lijst

Help!

Soms sta ik op met een hoofd dat-tig dingen moet. Dat is niet echt fijn opstaan.

Ik zeg vaak ‘ik moet nog boodschappen doen of de wc nog schoonmaken of het huis nog stofzuigen of de ramen nog zemen omdat we er niet meer doorheen kunnen kijken of hardlopen en de krant lezen want die hebben we niet voor niks …’ Naast die huishoudelijke taken, morele en sociale verplichtingen en houd je lijf fit dingen die het leven met zich meebrengt, die gewoonweg af en toe moeten, bestaat het leven ook nog uit -tig dingen die je kunt doen.

De ideeën en woorden vliegen vaak door mijn hoofd mijn notities van mijn mobiel binnen. Een lijst die iedere dag groeit omdat mijn hoofd ruimte heeft om die ideeën te bedenken en uit te voeren.

Toch eindigen die activiteiten die ik fijn vind om te doen bij mij vaak in mijn hoofd op mijn to-do-moet-lijst en dat is even tussen ons gezegd sterk overdreven, maar er schuilt toch een waarheid in. Een klein voorbeeldje waar je je misschien ook wel in herkent: Als ik van mijn hoofd mijn boek binnen dertig minuten moet uitlezen i.p.v. mag lezen voelt het anders. Ik ga dan al snel mijn lees-jakker tempo aanhouden i.p.v. dat ik de tijd loslaat. Ik leg mijzelf een bepaalde druk op waardoor het plezier afneemt.

Ik heb inmiddels wel wat trucjes die soms werken tegen een to-do-moet lijst. Eén ervan is dat als ik een te vol hoofd heb, (lees te veel verschuift naar to do moet) las ik ook wel eens een dump-sessie in. Dat betekent dat ik alles opschrijf wat ik kan doen of moet doen.  Ik probeer losse flodders bij de poort te selecteren. Daarna laat ik de overige ideeën binnen de poort om te ordenen en te plannen. Lijstjes ondersteunen mij om mijn ideeën-fontein-hoofd rustig te krijgen. Ik maak ook wel eens wens-lijstjes, tijd-over-lijstjes of leef-lekker-lijstjes.

Een ander trucje als ik te veel van mijzelf moet, is om iets van mijn laat-los-lijstje te doen. Bij mij is dat meeblèrren en dansen op muziek. Vijf minuten is al genoeg om mijn moet-stemming los te laten. De natuur in is en blijft ook altijd fijn. Het helpt mij echt.

De truc 'dingen mindful doen' werkt bij niet en werkt op mijn lachspieren. Ik heb mensen wel eens horen zeggen dat ze de was mindful hebben opgehangen en er zo van genoten hebben. Misschien ben ik wel een tikkie jaloers op ze... Oké ... Ik ruik de bloesemgeur van ons wasmiddel ook, maar ik word daar niet mindful  van. Ik doe andere dingen met de was. Met het variëren in de manier van ophangen probeer ik het zo leuk mogelijk voor mijzelf te maken. Ik sorteer de sokken soms op kleur of hang ze per paar bij elkaar, maar het blijft toch een wekelijks terugkomend moetje.

Niets moet, alles mag is een mooie bestaande quote die dus niet altijd helemaal lekker met mij meeloopt. Ik blijf zoeken naar betere tips hoe ik ze weg kan houden van mijn to-do-moet-lijst en ze kan houden op mijn to-do-kan-lijst omdat dat simpel gezegd een ander gevoel geeft. 

Iemand suggesties?