Buiten de lijntjes kleuren

Als kind beleefde ik heel veel plezier aan tekenen en bewegen. In mijn naar schoolgaande jaren waren gym, creatief schrijven, tekenen en handvaardigheid mijn leukste vakken. Op de PABO eveneens en toen ik eenmaal lesgaf ook.

Ik word daar nog steeds erg enthousiast van.

Bewegen zit in mijn leven verweven. Ik kan niet lang in dezelfde houding zitten, pak voor de dingen die op afstand gedaan moeten worden de fiets, wandel, jog en doe lesjes om mijn lijf lenig, sterk en soepel te houden.

Dat geldt ook voor schrijven. Dat gaat vanzelf.

Schilderen in mijn atelier schiet erbij in. Het leek wel alsof de verbinding was verbroken, dus werd het tijd om bewust verbinding te maken. Ik stelde het steeds maar uit en de inspiratie zat in een dichte zak waar ik de knoop niet uit kreeg.

Afgelopen week had ik wat meer tijd en had ik mijn agenda afgeblokt om te schilderen.

Met mijn hoofd in de wolken kleurde ik buiten de lijntjes en maakte ik een schilderij met als titel ‘met mijn hoofd in de wolken’.

Mijn perfectionistische criticus had ik in een kooitje gestopt en dat werkte perfect!

De tijd vloog terwijl ik aanrommelde.  Ik glimlachte de hele middag.

Kom jij ook te weinig toe aan de dingen die je vroeger als kind heel graag deed?

Heb je je zelf wel eens afgevraagd waar dat door komt?

En wil je anders?

Doe er dan iets aan.

Bij mij hielp het om het simpelweg in te plannen in mijn agenda.

Er zijn vele andere manieren om datgene te doen waar je vroeger als kind zo enthousiast van werd.

Zoek andere gelijkgestemde enthousiastelingen en spreek samen af. Ga er samen voor.

Maak het maakplan niet te groot in je hoofd. Begin gewoon. Dump je criticus. Laat je verwonderen door de natuur, een film, een voorstelling of muziek. Werk vanuit je hart met je zintuigen aan. En dan verlies je jezelf vanzelf in de tijd.

Kom van de bank af in de avond en plan datgene wat je vroeger leuk vond om te doen en nu niet doet. Gum je streep door doorgehaalde dromen weg en ga ervoor!

Stap uit je comfortzone van ergens bij willen horen. Een vriend van mij borduurt en maakt landschappen voor treintjes. Gewoon omdat hij daar zin in heeft en het in zijn week inplant. Zo gaaf!

Richt je niet op het eindpunt, maar op de weg ernaartoe. Onderweg kom je hoogstwaarschijnlijk het kind in jezelf weer tegen. Maak die wakker! Die zorgt voor plezier in het nu en zorgt ervoor dat je buiten de lijntjes kleurt!

Go for it!