In onze straat staan drie containers. Eentje is er van ons. Er wordt druk verbouwd in die drie huizen. De verbouwstof ligt tot op de stoep. 'Oehoe' denk ik. Stof van binnen naar buiten. Tot aan de hemel.
Een enkele bewoner klaagt over de containers en vrijgehouden plekken voor de aannemers met hun busjes. Op deze manier missen we veel parkeerplekken zegt deze straatbewoner tijdens een straatborrel. ‘Klopt als een bus’ zeg ik lachend, maar ja …. Zij kunnen hun zware spullen niet een heel eind sjouwen … dusssss…zullen een paar bewoners hun auto elders moeten neerzetten.
Ook in andere straten zie ik containers staan. De aannemers hebben het loeidruk zo te zien.
We wonen twee maanden boven. De keuken is geïmproviseerd op het kampeertafeltje en twee kampeergaspitten. Afwassen doen we in de badkamer. Het voelt zo knus en heerlijk studentikoos. Wonen op een kleinere oppervlakte is prima te doen merken we.
We hebben een elektrisch kacheltje gekocht om het in de geïmproviseerde huiskamer warm te kunnen houden. De thermosstaat hangt beneden, maar het heeft weinig zin om te stoken omdat de boel continue open staat. Het gas is al niet voor niks dus daarom is dit een mooie oplossing. Boven zitten we lekker knus warm.
Terwijl beneden de oude keuken eruit gesloopt wordt en muren om zeep worden geholpen, stijgt het rode stof door het hele huis naar boven. Mijn hemel! Gaat de stof naar de hemel?
Iedere dag neem ik de vloeren af met een natte dweil.
Iedere dag denk ik dat dat weer een beetje stof scheelt.
Iedere dag ligt er weer een nieuwe laag die vanuit de benedenverdieping naar de hemel opstijgt.
Het lijkt nooit op te houden.
Wat een stof-chaos is het in heel het huis.
Verbouwen staat in de top drie van echtelijke ruzies. Onze deur wordt niet overgeslagen. Meningsverschillen om niks vliegen de lucht in en lossen we gelukkig weer snel op.
Als een professioneel schilderteam maken we heel wat schuur, grondverf en aflak meters. Wat wordt het gaaf!
Daarna schoonmaken schoonmaken en nog eens schoonmaken.
Het stof blijft maar vallen. De verbouwlucht gaat er moeilijk uit.
Daarna start het inruimen van de keuken en de woonkamer. Ik heb een enorme opruimbui en ga op zijn Marie Kondo’s aan de slag. Word ik hier nog blij van? Heb ik het echt nodig? Als het antwoord nee is verdwijnt het op de weggeefwinkel- of kringloopstapel. Mijn kasten een stukje leger, mijn hoofd weer super blij. Wat is dit toch fijn!
Alle stof is naar de hemel en wij zijn eindelijk verbouwstof vrij en wonen prinsheerlijk weer beneden!
Reactie plaatsen
Reacties
Ik ben benieuwd!
Na al deze stof rommel en improviseren is het wel heel erg mooi geworden zo te zien op de foto,s.
WE komen snel kijken!!!!!